De tekst in dit artikel is afkomstig uit het boek Assessement Centers van Jeroen Seegers.
Met een assessment probeert men vooraf te taxeren welke kwaliteiten iemand heeft. De oefeningen in een assessmentprogramma zijn nabootsingen van elementen van de toekomstige functie. Steeds vaker wordt er ook gebruik gemaakt van serious gaming.
De oefeningen of assessmentsimulaties in een assessmentprogramma zijn nabootsingen van elementen van de toekomstige functie. Ze moeten op het eigenlijke werk lijken, dus van dezelfde soort, complexiteit en moeilijkheidsgraad zijn als het werk zelf. De oefeningen zijn bedoeld om functierelevant gedrag op te roepen. Dit betekent dat de assessmentsimulaties aan de volgende eisen moeten voldoen:
Een simulatie kan worden gedefinieerd als: ‘werkwijze waarbij ervaring wordt opgedaan en geleerd van zo getrouw mogelijk nagebootste situaties'. Door de mogelijkheid van het online kunnen aanbieden van assessmentinstrumenten door de digitalisering van simulaties en rollenspellen, heeft ook serious gaming een opmars gemaakt. Het gaat hier om het gebruik van complexe digitale spelsimulaties, soms met rollenspellen, die steeds vaker onderdeel zijn van een assessmentprocedure. Onderzoek geeft aan dat serious gaming positief bijdraagt aan assessment van de kwaliteiten van personen, mede doordat in een game zeer goed technisch-fysieke en sociaal-politieke complexiteit gesimuleerd kan worden.
Games
In de praktijk wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten games, afhankelijk van hun leeromgeving: specifieke en niet-specifieke games. Niet-specifieke games zijn spellen die niet situatie-specifiek zijn en waarbij het vooral gaat om het opdoen van een leerervaring. Het spel werkt vooral als metafoor en moet een boodschap overbrengen, de moraal van het verhaal. In feite zijn hiervoor allerlei soorten spellen te gebruiken, van go en schaken tot meer ingewikkelde spellen, zoals een computerondersteund spel waarin men een denkbeeldig land moet regeren. In deze categorie zijn veel spellen in de handel.
Specifieke games, ook wel gesloten games genoemd, zijn games die situatie-specifiek zijn en vooral zijn bedoeld om een probleemsituatie op te lossen. Het spel dient als een vehikel voor het oplossen van een probleemsituatie. Dergelijke spellen vereisen veel voorwerk in de vorm van onderzoek en ontwikkeling. Ze benadrukken de probleem-analytische kant van een probleemsituatie. Gesloten games zijn nogal complex en vragen veel tijd. Daarom zijn ze minder geschikt voor snelle diagnose, zoals bij selectievraagstukken vaak wordt gevraagd. Voor trainingsdoeleinden zijn ze echter een zeer geschikt instrument.
Dergelijke games stellen hoge eisen aan de begeleiding. Spelleiders hebben vaak diverse rollen: een inhoudelijke (bijvoorbeeld bankdirecteur), een procesmatige en een trainings-technische rol.
Verschillen tussen games en assessmentsimulaties
Een simulatie kan ook een niet-digitaal rollenspel zijn, serious games zijn per definitie digitaal. Essentiële verschillen tussen games en assessmentsimulaties zijn:
Ervaring zonder risico's
Dit maakt dat managementgames niet zomaar als assessmentsimulatie te gebruiken zijn en omgekeerd. Het belang en nut van serious games worden door verscheidene onderzoeken ondersteund. Zo is er aangetoond dat leren via een serious game of simulatie veel effectiever is dan via theorie. Ook blijkt dat trainingen met serious games significant effectiever zijn dan trainingen die dit element niet hebben. Dit heeft te maken met een steilere leercurve en prestatieverbetering, zowel op lange als op korte termijn. De simulaties maken het mogelijk ervaring in beslissen op te doen zonder risico’s te lopen. Bovendien krijgen de deelnemers snel terugkoppeling over hun beslissingen.
Bestellen?
Indien je het boek Assessment Centers wilt bestellen dan kan dat via info@quaestus.eu. Je ontvangt dan 30% korting op de consumentenprijs van € 39,95.