In de alledaagse werkelijkheid van organisaties en bedrijven heeft ‘verantwoordelijkheid’ bij voorkeur een proactieve betekenis. Daar staat ‘je verantwoordelijkheid nemen’ voor: kansen zien, aan de slag gaan, in actie komen, initiatief nemen, actief analyseren van het probleem, oplossingen bedenken, je mensen betrekken, de samenwerking zoeken enzovoorts.
Intern ondernemerschap dus. Je medewerkers motiveren en stimuleren om kansen te zien, en te pakken, om zaken op een nieuwe of andere manier te doen. Vervolgens ook de kansen omzetten in praktische oplossingen met als doel resultaten voor klanten te boeken.
Juist in deze uiterst onzekere en veeleisende tijden zien we dat er een steeds groter beroep wordt gedaan op het intern ondernemerschap. Mensen werken steeds meer thuis waardoor er behoefte is aan een vernieuwende aanpak, omdat de bestaande niet meer lijkt te werken.
Door deze behoefte aan intern ondernemerschap van medewerkers wordt ook rechtstreeks een beroep gedaan op hun leidinggevenden. Aan hen de taak om hun medewerkers te motiveren om die interne ondernemersrol op te pakken, en dus meer ondernemend gedrag te ontwikkelen en te vertonen. Zij kunnen de condities creëren die anderen stimuleren om ondernemend te worden of te zijn. Vanuit hun positie hebben leidinggevenden de verantwoordelijkheid om die goede condities te creëren en aan hun medewerkers te ‘geven’: Ondernemerschap door Bovengeverschap.
Maar op welke manier kunnen leiders ‘bovengeverschap’ geven aan hun medewerkers? Wat kunnen leiders doen als ze hun bovengeverschap willen verkennen en het zouden willen toepassen? Lees de drie manieren.
Wellicht is dit voor leiders een kleine aanzet tot zelfreflectie over de vraag: wat kan ik doen om intern ondernemerschap te stimuleren? In de veronderstelling dat gedrag van medewerkers vaak een reflectie is van het gedrag van hun leidinggevende, is het antwoord op de vraag: Ondernemerschap door bovengeverschap!