Harriet van der Winden is in oktober 2021 gestart bij Buma/Stemra als CIO. Ze heeft het enorm naar haar zin. In dit interview vertelt ze openhartig over haar nieuwe functie en de (leiderschap)uitdagingen die ze tegenkomt.
Een vliegende start
“In de 9 jaar voordat ik bij Buma/Stemra aan de slag ging, had ik een vergelijkbare rol bij Landal GreenParks. Mijn achtergrond is niet in de IT; ik heb technische bedrijfskunde gestudeerd en ben van daaruit via mijn eerste baan de IT ingerold. Ik heb dat zo leuk gevonden dat ik dat nu al 25 jaar doe! Voorafgaand aan mijn tijd bij Landal heb ik vooral veel aan de leverancierskant gezeten bij software development en system integrator bedrijven om oplossingen voor klanten te maken. Daarom begrijp ik ook de andere kant van de tafel en ben ik misschien een lastige opdrachtgever voor mijn leveranciers. Ik snap goed waar hun complexiteit ligt, maar ook waar het makkelijker of goedkoper kan. Omdat Buma/Stemra een relatief kleine organisatie is (160 medewerkers) hebben we veel strategische samenwerkingen met IT leveranciers. En komt mijn ervaring me erg goed van pas.”
De unieke rol van Buma/Stemra in de muziekindustrie
“Toen ik door Quaestus werd benaderd voor deze opdracht bij Buma/Stemra dacht ik: is die omgeving niet veel te bureaucratisch en statisch voor mij? Ik had het idee van een suf administratiekantoor. Maar dat is allang niet meer zo. We zijn vooral bezig om steeds méér te worden en de dienstverlening aan onze leden te verbreden. Buma/Stemra doet er alles aan om de makers van muziek een rechtvaardige vergoeding voor die muziek te geven. Hoe werkt dat dan? Er zijn mensen die een licentie betalen om muziek te mogen spelen. Wij innen die licenties (bijvoorbeeld van Spotify of horecabedrijven) en zorgen dat het geld bij de juiste maker terecht komt. Dat klinkt heel simpel: een doorgeefluik. Maar de complexiteit is veel groter: heel veel soorten licenties, heel veel rechthebbenden die recht hebben op verschillende stukje van die inkomsten en veel verschillende plekken waar geïnd moet worden, zowel fysiek en online.
Hoe haal je dat allemaal binnen en hoe zorg je dat zoveel mogelijk daarvan bij de muzikanten terecht komt? Wij zijn een non-profit organisatie (vereniging), dus het enige geld dat wij inhouden is wat we nodig hebben om te kunnen blijven bestaan. De rest proberen we zo efficient mogelijk bij de juiste makers (rechthebbenden) terecht te laten komen.
Een van de mooie dingen van Buma/Stemra is de vibe die alle collega’s hebben om te zorgen voor die rechthebbenden. Het is alles behalve stoffig. Als je de vibe combineert met het feit dat er veel rondom en met technologie gebeurt in de industrie, dan wordt het mega interessant. We moeten door naar een volledig data-driven en adaptief landschap. We gaan daarom veel in gesprek met de makers; waar hebben zij behoefte aan en hoe vinden ze het gaan. Maar we moeten ook veel naar buiten kijken; wat zijn de nieuwe initiatieven in de muziekindustrie en hoe kunnen wij die benutten (en integreren in onze processen).”
De taak en opdracht van Harriet
“De opdracht die ik voor de korte termijn heb meegekregen is het huidige IT platform te vervangen. Het oude systeem rekent ook al van elke licentie uit van welke inkomsten er nou welk bedrag naar welke artiest gaat, maar is dermate verouderd dat het eruit moet. Dat zijn we aan het vervangen voor een hele nieuwe omgeving met moderne (cloud native) technieken. De opdracht daarna is gericht op de langere termijn: hoe kunnen we alle data die we hebben waardevol ontsluiten voor de muziekindustrie? Hoe kunnen we de data verrijken, wat voor manier van ontsluiten willen de rechthebbenden en hoe bieden we steeds meer waarde?. Mensen die een enkel liedje hebben gemaakt, hebben een andere behoefte aan informatie dan muziekmakers met een groot repertoire, soms ook met succes in het buitenland. Wat voor welke groep van waarde is, dat is een mooie puzzel. We gaan het nieuwe platform ook steeds door ontwikkelen en gebruik maken van artificial intelligence, machine learning en data science.”
Dankbaar gebruik maken van ervaring
“Ik zit natuurlijk nog middenin het stadium van relaties bouwen binnen de hele organisatie, en focussen op het verder bouwen van het team. Maar ook nadenken over het meenemen van Buma/Stemra in de ontwikkeling van ‘digital maturity’. Ik weet niet precies of ik gebruik zal maken van een andere leiderschapsstijl dan ik de afgelopen jaren gehanteerd heb. Door de ervaring bij Landal ben ik me vooral ook bewuster van hoe ik het doe. Mijn natuurlijke houding is gebaseerd op intuïtie en heb vooral ook geleerd wat in welke situatie effectiever is. Mensen moeten ook wel weer opnieuw aan je wennen in een nieuwe functie. Ik heb veel enthousiasme, sommigen worden daar blij van en anderen denken: nou, hou maar even op. Bij Buma/Stemra is alle ruimte voor beweging, nieuwe vormen van samenwerken en cultuurveranderingen. Ik vind het erg leuk om daar onderdeel van te zijn en invloed te hebben.”
De balans opmaken
“Mijn persoonlijke uitdaging is ook juist die overdaad aan energie en het stellen van prioriteiten. Ik zie zoveel dingen waar ik een bijdrage aan wil leveren dat ik goed moet kiezen waar ik mijn energie in stop. Een goede balans vinden tussen: wat is nu in het programma belangrijk voor de groei van de organisatie en wat is qua innovatie op de lange termijn de prioriteit. Dus eigenlijk drie keer in de week bedenken: wat moet nu eerst? En proberen daar een goede balans in te vinden.”
Blik op diversiteit en inclusiviteit
“Over het algemeen is er natuurlijk niemand tegen diversiteit en inclusie. Ik vind quota ingewikkeld, dat komt ook wel door mijn vakgebied. Ik kan wel een quotum stellen aan het aantal vrouwen dat bij ons in de IT zou moeten werken, maar de kans dat ik dat haal is niet zo groot. Wel kan ik proberen te beïnvloeden dat de instroom van vrouwen in technische rollen in het algemeen groter wordt. Dat doe ik bijvoorbeeld als mentor voor young executives, 30-35 jarigen die door willen groeien naar de CIO-COO rol. Dat vind ik heel erg leuk maar dat is niet per se gericht op alleen dames of op etnische minderheden; die keuze heb ik niet. Buma/Stemra heeft recent een programma gelanceerd ( Rise Up) gericht op diversiteit en inclusie in de muziekindustrie. Want wat ik me niet gerealiseerd had, is dat in de muziek maar 14% vrouw is. Bizar weinig. Op de podia zie je dat misschien minder, maar dat is natuurlijk maar een klein deel van de muziekindustrie. Bij de producenten en componisten, daar is het aantal vrouwen veel lager. Dat we bij Buma/Stemra investeren in dingen waar de muziekindustrie uiteindelijk beter van wordt, vind ik mooi.”
“Ik doe mijn werk met hart en ziel en ben in een bedrijf met een hart terecht gekomen.”